Nynorskordboka
steikje, steike
steikja, steika
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å steikaå steike | steiker | steikte | har steikt | steik! |
| å steikjaå steikje | steikjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| steikt + іменник | steikt + іменник | den/det steikte + іменник | steikte + іменник | steikande |
| steikjande | ||||
Походження
av steik (1Значення та вживання
- til skilnad frå koke (3, 1);lage til mat over sterk varme (utan vatn, ofte med feitt)
Приклад
- steike fisk, flesk (i panne);
- steike brød (i omnen);
- steike lam på spidd
- utsetje for sterk varme
Приклад
- sitje og steike seg i sola, ved peisen
- skine klart og sterkt;
Приклад
- sola steikte heile dagen
- i presens partisipp:
- steikjande solskin