Nynorskordboka
stab
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein stab | staben | stabar | stabane |
Походження
frå tysk Stab, opphavleg om ‘kommandostav’ som var eit merke på militær makt; same opphav som stavЗначення та вживання
- personell under ein militær sjef, særleg om ei administrativ eller planleggjande militær avdeling
Приклад
- gjere teneste ved staben
- som etterledd i ord som
- forsvarsstab
- generalstab
- personell i ei større bedrift som utfører administrativt, planleggjande og koordinerande arbeid
- som etterledd i ord som
- tenarstab
Приклад
- firmaet har ein stab av flinke medarbeidarar