Nynorskordboka
stab
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein stab | staben | stabar | stabane |
Походження
frå tysk; same opphav som stav som var eit merke på militær maktЗначення та вживання
- personell under ein militær sjef, særleg om ei administrativ eller planleggjande militær avdeling
Приклад
- generalstab;
- gjere teneste ved staben
- personell i ei større bedrift som utfører administrativt, planleggjande og koordinerande arbeid, til skilnad frå linje (2)
Приклад
- firmaet har ein stab av flinke medarbeidarar