Nynorskordboka
spøkjefull, spøkefull
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| spøkefull | spøkefullt | spøkefulle | spøkefulle |
| spøkjefull | spøkjefullt | spøkjefulle | spøkjefulle |
Значення та вживання
- som har lett for å spøkje (3) og seie morosame ting;
Приклад
- ein spøkjefull person;
- snakke i ein spøkjefull tone
- som er meint som spøk
Приклад
- ein spøkjefull tale