Nynorskordboka
sport
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein sport | sporten | sportar | sportane |
Походження
gjennom engelsk; frå gammalfransk desport ‘tidtrøyte’Значення та вживання
- konkurranseprega fysisk aktivitet eller spel som følgjer eit visst sett reglar;jamfør idrett (1)
Приклад
- drive med sport og idrett
- som etterledd i ord som
- e-sport
- hestesport
- kampsport
- motorsport
- skisport
- noko ein gjer fordi det er spennande eller utfordrande
Приклад
- epleslang har vore ein utbreidd sport
Фіксовані вирази
- gå sport iutvikle seg til ei konkurranseprega utfordring
- det gjekk sport i innsamlinga