Nynorskordboka
sluke
sluka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å slukaå sluke | sluker | slukte | har slukt | sluk! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| slukt + іменник | slukt + іменник | den/det slukte + іменник | slukte + іменник | slukande |
Походження
truleg frå lågtyskЗначення та вживання
- svelgje grådig og snøgt;svelgje i store bitar eller slurkar
Приклад
- sluke maten;
- måsen sluker fisken;
- sluke i seg noko;
- han gjekk under og slukte vatn
- uttale utydeleg eller sløyfe lydar eller ord
Приклад
- ho slukte orda
- sjå på eller lytte til (ukritisk og) med stor intensitet
Приклад
- han sluker henne med auga;
- dei slukte kvart ord
- leggje under seg
Приклад
- dei store landa sluker dei små
Приклад
- mørkeret slukte henne;
- omnen sluker mykje ved;
- tiltaket vil sluke ei mengd med pengar;
- arbeidet sluker all mi tid
Фіксовані вирази
- sluke råttgodta noko kritikklaust
- dei sluker rått alt ho seier