Nynorskordboka
skure
skura
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skuraå skure | skurar | skura | har skura | skur!skura!skure! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skura + іменник | skura + іменник | den/det skura + іменник | skura + іменник | skurande |
Походження
truleg frå lågtysk; kanskje samanheng med norrønt skora ‘skure mot’Значення та вживання
gni hardt mot noko;
Приклад
- skure golvet;
- båten skura mot fjøresteinane
Фіксовані вирази
- la det skureikkje gripe inn (endå om noko kjem skeivt ut)
- skure oppgjere reint og blankt