Nynorskordboka
skjenne
skjenna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skjennaå skjenne | skjenner | skjende | har skjent | skjenn! |
| skjente |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skjend + іменник | skjent + іменник | den/det skjende + іменник | skjende + іменник | skjennande |
| skjent + іменник | den/det skjente + іменник | skjente + іменник | ||
Походження
lågtysk schenden; samanheng med skjendigЗначення та вживання
gje skjenn, bruke munn, skjelle (3
Приклад
- skjenne på ungane sine