Nynorskordboka
sjølvstendig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| sjølvstendig | sjølvstendig | sjølvstendige | sjølvstendige |
Походження
etter tysk selbständig, opphavleg ‘som står for seg sjølv’Значення та вживання
- som tenkjer og handlar utan å rette seg etter andre;som rår sjølv;fri, uavhengig, ubunden
Приклад
- ein sjølvstendig institusjon;
- eg er vorten ein meir sjølvstendig person
- brukt som adverb:
- tenkje sjølvstendig
Приклад
- han stod fram som ein sjølvstendig forfattar;
- dei har knapt tenkt ein sjølvstendig tanke
- som driv på eiga hand eller for eiga rekning
Приклад
- ho er sjølvstendig næringsdrivande