Nynorskordboka
sjonglere
sjonglera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sjongleraå sjonglere | sjonglerer | sjonglerte | har sjonglert | sjongler! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| sjonglert + іменник | sjonglert + іменник | den/det sjonglerte + іменник | sjonglerte + іменник | sjonglerande |
Походження
gjennom fransk; frå latin joculari ‘skjemte’Значення та вживання
- gjere kunststykke ved å halde fleire gjenstandar i lufta på éin gong
Приклад
- sjonglere med ballar
- i overført tyding: behandle på ein fri (og uforsvarleg) måte;
Приклад
- sjonglere med tala i ein rekneskap