Nynorskordboka
sjau
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein sjau | sjauen | sjauar | sjauane |
Походження
frå nederlandskЗначення та вживання
- tungt, strevsamt arbeid;mas, slit
Приклад
- det er alltid ein sjau med slåtten
- som etterledd i ord som
- flyttesjau
- magesjau
- leven, spetakkel
Приклад
- det var sjau og spetakkel til langt på natt