Nynorskordboka
røykje, røyke
røykja, røyka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å røykaå røyke | røyker | røykte | har røykt | røyk! |
| å røykjaå røykje | røykjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| røykt + іменник | røykt + іменник | den/det røykte + іменник | røykte + іменник | røykande |
| røykjande | ||||
Походження
norrønt reykjaЗначення та вживання
- påverke ei matvare med røyk (1) for å få fram røyksmak og få henne til å halde seg lenger
Приклад
- røykje sild
- dampe på pipe, sigarett eller sigar
Приклад
- røykje hasj;
- ho røykjer over 20 sigarettar om dagen
Фіксовані вирази
- røykje som ein skorsteinrøykje svært mykje
- røykje ut
- drive ut med røyk
- tvinge fram sanninga