Nynorskordboka
ruste 2
rusta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å rustaå ruste | rustar | rusta | har rusta | rust!rusta!ruste! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| rusta + іменник | rusta + іменник | den/det rusta + іменник | rusta + іменник | rustande |
Походження
frå lågtyskЗначення та вживання
- førebu seg;utstyre
Приклад
- vere godt rusta for ei oppgåve
- forsyne med krigsmateriell;
Приклад
- ruste ein hær
Фіксовані вирази
- ruste nedredusere mengda av krigsmateriell og væpna styrkar
- landet har forplikta seg til å ruste ned
- ruste opp
- byggje ut eller betre (vegnett, skular eller liknande)
- ruste opp jernbanen
- auke mengda av krigsmateriell og væpna styrkar
- stormaktene rustar opp
- ruste seg
- utstyre seg med det som trengst;
førebu seg- ruste seg til langferd
- gjere seg klar til kamp;
væpne seg- dei rusta seg til krig
- ruste utskaffe utstyr til;
utstyre- dei er rusta ut til utferd