Nynorskordboka
punktum
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit punktum | punktumet | punktum | punktuma |
Походження
frå latin, av pungere ‘stikke’Значення та вживання
- skiljeteikn (.) som markerer slutten på ei setning
- teikn for forkorting, til dømes i ‘ca.’ for ‘cirka’
- skiljeteikn ved tidsuttrykk
Приклад
- han fekk tida 1.57.05;
- kl. 11.05
- teikn som markerer rekkjetal
Приклад
- 3. opplag;
- Harald 5.
- i jus: avsnitt mellom to punktumteikn i ein tekst
Приклад
- § 2 andre ledd tredje punktum
Фіксовані вирази
- setje punktum forslutte av
- dei set punktum for debatten