Nynorskordboka
publikum
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit publikum | publikumet | publikum | publikuma |
| publikummet | publikumma | ||
Походження
av latin publicus ‘offentleg’Значення та вживання
- samling av personar som er til stades for å få med seg eit arrangement;
Приклад
- publikum likte seg på konserten;
- bøkene hennar når ut til eit stort publikum
- som etterledd i ord som
- konsertpublikum
- premierepublikum