Nynorskordboka
proprium
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit proprium | propriet | proprium | propria |
Походження
av latin proprius ‘eigen’; jamfør proprietær (1Значення та вживання
i grammatikk: substantiv som er namn på ein einskild person, stad, eller ting;
motsett appellativ (1 og samnamn (2)
Приклад
- Trondheim er eit proprium