Nynorskordboka
orgel
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit orgel | orgelet | orgel | orgla |
Походження
gjennom tysk, frå mellomalderlatin , opphavleg ‘instrument av organ’ det vil seie piper; jamfør orge (1Значення та вживання
instrument der tonane blir laga med at luft blir blåsen frå belgar gjennom piper, og som ein spelar på med hjelp av manual (2 og pedalar
Приклад
- han speler orgel i kyrkja
- som etterledd i ord som
- elorgel
- hammondorgel
- trøorgel