Nynorskordboka
bende 2
benda
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bendaå bende | bender | bende | har bendt | bend! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bend + іменник | bendt + іменник | den/det bende + іменник | bende + іменник | bendande |
Походження
norrønt benda, opphavleg ‘forsyne med band’, av uttrykket benda boga ‘bøye (og setje band på) ein boge’; av band (1Значення та вживання
- bøye (noko stivt) i boge eller spenn;tvinge, vri, bøye (kroppen, ein kroppsdel)
- presse, trykkje (på enden av ei våg (1, 1), eit spett og liknande)
Приклад
- bryte og bende med spettet
- (kile, klemme seg fast og) ta imot;hefte, hindre, meinke (ei rørsle);gå tvert
Приклад
- det bender imot