Nynorskordboka
måpe
måpa
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å måpaå måpe | måparmåper | måpte | har måpt | måp! |
| måpar | måpa | har måpa | måp!måpa!måpe! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| måpt + іменник | måpt + іменник | den/det måpte + іменник | måpte + іменник | måpande |
| måpa + іменник | måpa + іменник | den/det måpa + іменник | måpa + іменник | |
Походження
gjennom dansk; frå lågtysk mopen ‘gape’Значення та вживання
gape uforståande eller forundra;
stire dumt framfor seg
Приклад
- ho vart ståande og måpe;
- vi sit og måper
- brukt som adjektiv:
- eit måpande publikum