Nynorskordboka
motiv
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit motiv | motivet | motiv | motiva |
Походження
gjennom fransk, frå mellomalderlatin, av motivus ‘som set i rørsle, drivande’; samanheng med mosjonЗначення та вживання
- grunn til at ein gjer noko;tildriv, drivkraft, føremål
Приклад
- motiva for ei handling;
- motivet for eit brotsverk;
- handle ut frå edle motiv
- i jus: grunngjeving for eit lovframlegg;samla førearbeid til ei lov
- emne for ein litterær tekst eller eit kunstverk
Приклад
- bergtaking er eit vanleg motiv i folkevisene
- det som er avbilda eller framstilt til dømes på eit fotografi, i eit målarstykke eller som skulptur
Приклад
- eit godt motiv;
- målarstykke med motiv frå eldre bydelar
- i musikk: kort tonerekkje;minste melodiske eller rytmiske eining i ein komposisjon