Nynorskordboka
montere
montera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å monteraå montere | monterer | monterte | har montert | monter! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| montert + іменник | montert + іменник | den/det monterte + іменник | monterte + іменник | monterande |
Походження
gjennom fransk, frå mellomalderlatin ‘førebu, ruste ut (til hest)'; opphavleg ‘klatre til topps, stige til vêrs’, av latin mons ‘fjell’Значення та вживання
setje saman (til bruk), setje på plass, feste
Приклад
- montere bilar;
- montere dei ulike delane til eit klesplagg;
- nye dekk blir monterte gratis