Nynorskordboka
mirakel
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit mirakel | mirakelet | mirakel | mirakla |
Походження
av latin miraculum, av mirari ‘undre seg’Значення та вживання
- overnaturleg eller uskjøneleg hending;
Приклад
- tru på mirakel;
- det er eit mirakel at det gjekk bra
- brukt i utrop for å uttrykkje undring eller overrasking
Приклад
- du store mirakel!