Nynorskordboka
mine 1
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei mine | mina | miner | minene |
Походження
frå fransk, av bretonsk min ‘snute, munn, andletsuttrykk’Значення та вживання
Приклад
- med ei alvorleg mine;
- ingen sure miner!
- som etterledd i ord som
- eigarmine
- martyrmine
Фіксовані вирази
- gjere gode miner til slett spelikkje vise misnøye;
låst som ingenting - gjere mine tilsyne teikn til
- ingen gjorde mine til å snakke med dei