Nynorskordboka
militær 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| militær | militært | militære | militære |
Походження
gjennom fransk, frå latin; av miles, genitiv militis, ‘soldat’Значення та вживання
som gjeld eller høyrer til forsvaret til eit land i tilfelle krig;
til skilnad frå sivil (2, 1)
Приклад
- militært område;
- militær straffesak;
- militære styrkar
- brukt som substantiv:
- få støtte både frå politi og det militære;
- norske militære deltek i operasjonen;
- ein høgtståande militær