Nynorskordboka
maksimal
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| maksimal | maksimalt | maksimale | maksimale |
Походження
frå nylatin; av latin maximus ‘størst’, superlativ av magnus ‘stor’Значення та вживання
som har nådd toppen eller øvre grensa for det som er mogleg eller tillate;
størst eller høgast mogleg;
motsett minimal
Приклад
- maksimalt utbyte;
- maksimal fart
- brukt som adverb:
- satse maksimalt;
- det kjem maksimalt 17 personar på festen