Nynorskordboka
lukte
lukta
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å luktaå lukte | luktar | lukta | har lukta | lukt!lukta!lukte! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
lukta + іменник | lukta + іменник | den/det lukta + іменник | lukta + іменник | luktande |
Походження
norrønt lukta; av lukt (1Значення та вживання
- (ha evne til å) kjenne lukt
Приклад
- lukte på blomstrane;
- eg kan lukte gassen frå propanbrennaren
Приклад
- eplet luktar godt;
- det luktar stramt her;
- det lukta steikt lauk i heile huset
Фіксовані вирази
- lukte luntaane uråd;
få mistanke - lukte påhalde på med noko overflatisk;
halde på med noko i kort tid- eg har lukta litt på læraryrket
- lukte seg tilgjette seg til noko
- eg kunne lukte meg til at dei hadde planar om å stikke av
- pengar luktar ikkjepengar røper ikkje korleis ein har fått tak i dei