Nynorskordboka
lovleg 1
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| lovleg | lovleg | lovlege | lovlege |
Походження
norrønt lǫgligr; av lov (1Значення та вживання
- som er i samsvar med lova;tillaten
Приклад
- eit lovleg vedtak;
- det er ikkje lovleg å ha med seg hund inn i landet;
- bruke alle lovlege middel
Приклад
- lovleg forfall
Фіксовані вирази
- i lovleg ærend
- i embets medfør
- utan lumske planar
- vere ute i lovleg ærend