Nynorskordboka
kuvending
іменник жіночий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ei kuvending | kuvendinga | kuvendingar | kuvendingane |
Значення та вживання
- det å vende eit fartøy med vinden;jamfør kuvende (1)
- i overført tyding: brått og klossete skifte av standpunkt;
Приклад
- partiet gjorde kuvending i saka;
- ho vart frikjend etter ei kuvending frå påtalemakta