Nynorskordboka
konkurs 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein konkurs | konkursen | konkursar | konkursane |
Походження
frå latin ‘samanstrøyming (av kreditorar)'; jamfør konkurrereЗначення та вживання
rettsleg framgangsmåte der buet til ein som ikkje kan betale, blir beslaglagt og realisert og utbytet fordelt mellom fordringshavarane