Nynorskordboka
klokke 1
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei klokke | klokka | klokker | klokkene |
Походження
norrønt klokka, frå lågtysk eller mellomalderlatin; truleg opphavleg keltisk lydordЗначення та вживання
- djup metallskål som heng med botnen opp (og har kolv inni);stor bjølle
Приклад
- ringje med klokkene;
- det kimar i klokker
- som etterledd i ord som
- kyrkjeklokke
- skipsklokke
- instrument som måler og viser tid;
Приклад
- klokka slo to;
- kunne klokka;
- sjå på klokka;
- klokka tikkar og går
- som etterledd i ord som
- bestefarsklokke
- stoveklokke
- vekkjarklokke
Приклад
- kor mykje er klokka?
- klokka er ti;
- passe klokka;
- vi møtest klokka fire;
- stille klokka;
- skru klokka attende
- apparat som gjev lydsignal
Приклад
- klokka ringjer når det er mat
- som etterledd i ord som
- alarmklokke
- dørklokke
- kuppelforma behaldar
- som etterledd i ord som
- dukkarklokke
- osteklokke
Фіксовані вирази
- biologisk klokkedet at mange biologiske prosessar går føre seg rytmisk og uavhengig av ytre tilhøve
- gå som ei klokkefungere jamt og sikkert
- klokka tikkardet hastar
- klokka tikkar for etterforskinga