Nynorskordboka
kleie
kleia
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å kleiaå kleie | kleiar | kleia | har kleia | klei!kleia!kleie! |
| kleier | kleidde | har kleidd | klei! | |
| har kleitt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| kleia + іменник | kleia + іменник | den/det kleia + іменник | kleia + іменник | kleiande |
| kleidd + іменник | kleidd + іменник | den/det kleidde + іменник | kleidde + іменник | |
| kleitt + іменник | ||||
Походження
norrønt klæja; samanheng med kloЗначення та вживання
Фіксовані вирази
- kleie etterha lyst til, trå etter;
klø etter - kleie seg i hovudetsyne teikn på rådville;
klø seg i hovudet