Nynorskordboka
klakke 2
klakka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å klakkaå klakke | klakkar | klakka | har klakka | klakk!klakka!klakke! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| klakka + іменник | klakka + іменник | den/det klakka + іменник | klakka + іменник | klakkande |
Походження
samanheng med norrønt klaka ‘låte’Значення та вживання
Приклад
- klakke og slå med ein hammar
- gå slik at skoa klaprar mot bakken
Приклад
- dei høge hælane klakkar når ho går
- om eldre forhold: gjelde (2 ved å knuse testiklane