Nynorskordboka
kjærast, kjæraste
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kjærast | kjærasten | kjærastar | kjærastane |
| ein kjæraste | |||
Походження
opphavleg superlativ av kjærЗначення та вживання
person som ein har eit kjærleiksforhold til og har som fast partnar
Приклад
- få seg ein kjærast;
- vere kjærastar