Nynorskordboka
avmønstre
avmønstra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å avmønstraå avmønstre | avmønstrar | avmønstra | har avmønstra | avmønstr!avmønstra!avmønstre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| avmønstra + іменник | avmønstra + іменник | den/det avmønstra + іменник | avmønstra + іменник | avmønstrande |
Значення та вживання
- slutte som sjømann, gå frå borde;mønstre (3) av
Приклад
- dei er nettopp avmønstra;
- han påmønstra i Bergen og avmønstra i Rotterdam
- seie opp sjøfolk
Приклад
- reiarlaget har avmønstra heile mannskapet