Nynorskordboka
instrument
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit instrument | instrumentet | instrument | instrumenta |
Походження
av latin instrumentum ‘utstyr, reiskap’, av instruere ‘byggje, ordne, skipe, undervise’; jamfør instruereЗначення та вживання
- finare verktøy, reiskap eller apparat
Приклад
- kirurgiske instrument;
- instrumenta i kontrollrommet var plasserte på ei tavle
- i overført tyding: middel eller reiskap for å nå eit resultat
Приклад
- språket er eit instrument for tanken
- innretning til å lage musikk med;
Приклад
- spele fleire instrument