Nynorskordboka
autoritet
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein autoritet | autoriteten | autoritetar | autoritetane |
Вимова
æutoriteˊtПоходження
av latin auctoritas ‘gildskap, mynde’Значення та вживання
- makt til å bestemme grunna på fagleg innsikt
Приклад
- ha stor autoritet;
- bøye seg for autoriteten til nokon
- person eller institusjon med autoritet (1)
Приклад
- vere ein av autoritetane på eit område