Nynorskordboka
hell
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit hell | hellet | hell | hella |
Походження
frå dansk, jamfør norrønt heill ‘varsel, lykke’; samanheng med heil (1Значення та вживання
Приклад
- det var eit hell at ho ikkje vart med i ulykkesbilen
Фіксовані вирази
- hell i uhellheldig hending eller omstende som dempar verknaden av ei ugunstig hending
- det var eit hell i uhellet at alle var ute da huset rasa saman
- til alt hellheldigvis
- til alt hell kom dei uskadde frå ulykka