Nynorskordboka
glimre
glimra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å glimraå glimre | glimrar | glimra | har glimra | glimr!glimra!glimre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| glimra + іменник | glimra + іменник | den/det glimra + іменник | glimra + іменник | glimrande |
Походження
samanheng med glime (2Значення та вживання
- merkje seg ut;briljere, imponere
Приклад
- glimre med kunnskapane sine
Фіксовані вирази
- det er ikkje gull alt som glimrarein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre;
ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt - glimre med sitt fråværutmerkje seg ved ikkje å vere til stades