Nynorskordboka
forkle 1, forklede 1
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit forkle | forkleet | forkle | forklea |
eit forklede | forkledet | forklede | forkleda |
Походження
av for- (1Значення та вживання
- kledeplagg til å ha på framsida av kroppen, utanpå dei andre kleda, som vern mot søl og slitasje
Приклад
- bruke forkle når ein lagar mat;
- stryke forkleet til bunaden
- i overført tyding: anstand (2)
Приклад
- vere forkle for nokon