Nynorskordboka
dur 2
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein dur | duren | durar | durane |
Походження
gjennom tysk; frå latin durus ‘hard’Значення та вживання
Приклад
- songen går i dur
- i overført tyding: glad og optimistisk stemning
- livet går både i dur og moll
- einsformig måte
Приклад
- i same duren
Фіксовані вирази
- i den duri den retninga
- det var i november eller noko i den dur