Nynorskordboka
dominere
dominera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å domineraå dominere | dominerer | dominerte | har dominert | dominer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| dominert + іменник | dominert + іменник | den/det dominerte + іменник | dominerte + іменник | dominerande |
Походження
av latin dominari, av dominus ‘herre’Значення та вживання
- vere herre over, rå over;vere særleg framståande, ha overtak eller overvekt
Приклад
- stormakta dominerer over grannelanda
- gjere seg (for mykje) gjeldande
Приклад
- bygget dominerer i landskapet;
- norske varer dominerer på marknaden