Nynorskordboka
dissonans
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein dissonans | dissonansen | dissonansar | dissonansane |
Вимова
disonanˊs eller disonanˊgsПоходження
frå latin; av dissonereЗначення та вживання
- skurrande tonesamansetjing som krev utløysing i ein konsonans;
Приклад
- forsiktig minimalistisk dissonans;
- støyter saman i krasse dissonansar
- i overført tyding: misstemning, usemje
Приклад
- ein følelse av dissonans og uro hos lesaren;
- politisk dissonans mellom Europa og USA