Nynorskordboka
dirigere
dirigera
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å dirigeraå dirigere | dirigerer | dirigerte | har dirigert | diriger! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
dirigert + іменник | dirigert + іменник | den/det dirigerte + іменник | dirigerte + іменник | dirigerande |
Походження
av latin dirigere, av di- og regere ‘rette, styre’; jamfør di- (2Значення та вживання
- leie eller sende i ei viss retning
Приклад
- dirigere trafikken forbi ulykkesstaden
- styre med påbod;rå over
Приклад
- ikkje la seg dirigere;
- dei ynskjer å sentralstyre og dirigere lærarutdanninga
- leie kor eller orkester ved framføringa av eit musikkverk;leie framføringa av eit musikkverk
Приклад
- dirigere eit ungdomskor;
- dirigere ein symfoni