Nynorskordboka
tiltrekkje, tiltrekke
tiltrekkja, tiltrekka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tiltrekkaå tiltrekke | tiltrekker | tiltrekte | har tiltrekt | tiltrekk! |
| å tiltrekkjaå tiltrekkje | tiltrekkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tiltrekt + іменник | tiltrekt + іменник | den/det tiltrekte + іменник | tiltrekte + іменник | tiltrekkande |
| tiltrekkjande | ||||
Значення та вживання
- trekkje til seg;dra mot seg
Приклад
- saueskrotten tiltrekte rovfuglane
- få interesse eller handlingar til å vere retta mot seg
Приклад
- byane tiltrekkjer seg mest kapital
- vekkje interesse eller (varme) kjensler;jamfør tiltrekkjande
Приклад
- dei vart tiltrekte av kvarandre