Nynorskordboka
bykse
byksa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å byksaå bykse | bykser | bykste | har bykst | byks! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| bykst + substantiv | bykst + substantiv | den/det bykste + substantiv | bykste + substantiv | byksande |
Opphav
norrønt byxa sér ‘hoppe’, truleg gjennom lågtysk; frå mellomhøgtysk bückezen ‘hoppe som ein bukk’Tyding og bruk
gjere eit byks;
springe, hoppe
Døme
- bykse ut gjennom døra;
- bykse over bekken;
- bykse til sides;
- ho bykste opp trappa