Artikkelside

Nynorskordboka

ås 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein ås	åsen	åsar	åsane

Opphav

norrønt áss; kanskje same opphav som ås (

Tyding og bruk

berebjelke (1), særleg horisontal takbjelke
Døme
- åsane ber taket
- - golvås
  - mønsås
  - takås
stong som noko sviv rundt;
aksel (3, 1), aksling;
jamfør hjulås
bom, stong eller tverrtre i ymse reiskapar som til dømes slede, kjelke, plog, drag