Nynorskordboka
åndeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| åndeleg | åndeleg | åndelege | åndelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| åndelegare | åndelegast | åndelegaste |
Opphav
jamfør norrønt andaligr, andligrTyding og bruk
Døme
- han er eit dugande menneske både åndeleg og kroppsleg
Døme
- åndelege songar;
- samtale om åndelege ting
- som gjeld bruk av intellekt og skaparevne
Døme
- kunstnarisk eller anna åndeleg verksemd
Faste uttrykk
- åndeleg fødenoko som tener til inspirasjon