Nynorskordboka
øydeleggje, øydelegge
øydeleggja, øydelegga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å øydeleggaå øydelegge | øydelegg | øydela | har øydelagt | øydelegg! |
| å øydeleggjaå øydeleggje |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| øydelagd + substantiv | øydelagt + substantiv | den/det øydelagde + substantiv | øydelagde + substantiv | øydeleggande |
| øydeleggjande | ||||
Opphav
av dansk ødelægge og bokmål ødelegge; jamfør norrønt leggja í eyðiTyding og bruk
- påføre skade (slik at noko blir ubrukeleg);skade, rasere
Døme
- øydeleggje egga på kniven;
- bombinga hadde øydelagt byen heilt
- brukt som adjektiv:
- ein øydeleggjande krig;
- ein øydelagd by
- påføre psykisk skade
Døme
- han kom til å øydeleggje guten med den oppsedinga si
- gjere ende på (noko verdifullt)
Døme
- dei vil ikkje øydeleggje venskapen mellom dei;
- han øydelegg livet sitt med vitlaus framferd;
- ho har fått øydelagd sitt gode namn og rykte
Faste uttrykk
- øydeleggje segskade seg;
kome til skade- han øydela seg på ein treningstur