Nynorskordboka
versemakar, versmakar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein versemakar | versemakaren | versemakarar | versemakarane |
| ein versmakar | versmakaren | versmakarar | versmakarane |
Tyding og bruk
person som skriv vers;