Nynorskordboka
vanvyrde, vanvørde
vanvyrda, vanvørda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vanvørdaå vanvørde | vanvørder | vanvørde | har vanvørdt | vanvørd! |
| å vanvyrdaå vanvyrde | vanvyrder | vanvyrde | har vanvyrdt | vanvyrd! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vanvørd + substantiv | vanvørdt + substantiv | den/det vanvørde + substantiv | vanvørde + substantiv | vanvørdande |
| vanvyrd + substantiv | vanvyrdt + substantiv | den/det vanvyrde + substantiv | vanvyrde + substantiv | vanvyrdande |