Artikkelside

Nynorskordboka

uvillig, uviljug

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
uviljuguviljuguviljugeuviljuge
uvilliguvilliguvilligeuvillige

Tyding og bruk

ikkje villig;
som ikkje vil, som set seg imot;
Døme
  • vere uviljug til å ta vervet;
  • han gjorde det uviljugmotvillig, utan å ha lyst